சூட்சும விஞ்ஞானம் :

1. மனம் எங்கு உள்ளது என்று தெரியுமா?  நாம் எதை நினைக்கிறோமோ அங்கு செல்கிறது; அதற்கு தூரம் தடை இல்லை.

2. நம் உடலில் உள்ள ஒவ்வொரு செல்லுக்கும், சுய உணர்வு உள்ளது.

3. நிலப்பிராண சக்தி உடலுக்கு உறுதியை தருகிறது.

4. ஒவ்வொரு மனிதனுக்கும் ‪சூ‎ட்சும‬ சரீரம் உண்டு. இதுவே ஒளி உடல் எனப்படும்.

5. சுகமும் நோயும் வலியும் உணர்வும் நமது பிராண உடலால் உணரப்படுகிறது.

6. மகான்கள், சித்தர்களைச் சுற்றி ஒளி உடல் பல நூறு அடிகளுக்கு பரவி இருக்கும்.

7. பல்வேறு நோய்களின் பதிவுகள் மனோ சரீரத்தில் பதிவாகி உள்ளது.

8. சிலர் கைகளில் உள்ள பிராணசக்தி, அவர்கள் சமையல் செய்வது மூலமாக ருசியாக வெளிப்படுகிறது.

9. மருந்தின்றி மாத்திரையின்றி உடல் நோய்களை பிராணசரீரம் குணப்படுத்துகிறது.

10. மனிதனின் உள்ளுணர்வு மிகப்பெரிய வழிகாட்டி.

11. மனிதன் என்பது, அவன் உடல் மட்டுமல்ல.

12. கோவில்களில், சித்தர் சமாதிகளில் மனித ஜிவனுக்கு ஜீவ சக்தி கிடைக்கிறது.

13. மயக்கம் என்பது பௌதீக உடலுக்கும் சூட்சும உடலுக்கும் உள்ள, தொடர்பு பாதிப்பே ஆகும்.

14. சிறுவர் சிறுமியர்களின் அருகில் இருப்பது, பெரியவர்களின் உடலில் இளமை சக்தி ஓட்டம் பெறுகும்.

15. நோயளிகளிடம் அதிகம் பேசுவதால் பிராண சக்தி விரயம் ஆகும்.

16. மனதாலும் உடலாலும், இயற்கையை விட்டு விலகும் போது, தீராத களைப்பு ஏற்படும்.

17. மனிதன் தலைகீழாக வளரும் மரம். மூளை என்ற வேர் அனைத்தும் தலையில் தான் உள்ளது.

18. நமது உடலின் உறுப்புக்கள் ஒவ்வொன்றும் ஓருவித மொழியில் நம்முடன் பேசுகிறது.

19. ஒரு மனிதனினை புண்பட செய்வது நூதனமான கொலைக்கு சமம்.

20. மனிதனை தவிர மற்ற இனங்கள் சூட்சும உணர்வு மூலமே எதையும் அணுகுகிறது.

21. நாம் விஞ்ஞான அறிவையே பயன்படுத்தினால், மெய்ஞான அறிவை இழந்து விடுவோம்.

22. நமது வீட்டில் பஞ்ச பூத பிராணசக்தி அனைத்து அறைகளிலும் ஓடிக்கொண்டிருக்கவேண்டும்.

23. வலி என்பது உடலின் மொழி.
அதை ஓரு போதும் மாத்திரையால் அமுக்க கூடாது.

24. நிகழ்கால உணர்வுடன் இருக்க பழகுங்கள்.

25. வலியை ஏற்று கொண்டு அதன் மூலத்தை ஆராய்ச்சி செய்யுங்கள்.

26. உடலின் உறுப்புக்கள் மனதுடன் ஒத்த இயக்கமே ஆரோக்கியம்.

27. விவசாய நிலத்தில் தாயின் கருவரையில் உள்ளதை போன்ற பிராணசக்தி உள்ளது.

28. நிற்கும் தண்ணீரில் பிராணசக்தி குறைவாகவும், அசையும் தண்ணீரில் அதிகமாகவும் உள்ளது.

29. நம் உடலில் எங்கெல்லாம் புதிய தண்ணீர் நுழைகிறதோ அங்கெல்லாம் காற்று பிராண சக்தி நுழைகிறது.

30. தென்றல் காற்றில் அதிக பிராணசக்தி உள்ளது.

31. அருவி நீரில் அதிக பிராணசக்தி உள்ளது.

32. கடல்நீர் நம்முடைய பாவ தீய கர்ம வினைகளை உள்வாங்க கூடிய ஆற்றல் உள்ளது.

33. உப்பு நீர் தெளித்து கழுவினால், சூட்சும தீய பதிவுகள் நீங்கும்.

34. கர்ப்பம் கொண்ட பெண் தீய எண்ணம் கொண்டவர்கள் பார்வையின் முன்னே செல்ல, பேச, தொடவோ கூடாது.

35. மலர்ந்த முகத்துடன் மற்றவர்களை அணுகும் போது நமது சூட்சும சரிரத்தின் கவசம் பெறுகிறது.

36. செயல்குறைந்த உடல் உறுப்பை, அன்புடன் உணர்ந்தால் சக்தி பெற துவங்குகிறது.

37. ஒரு நாளில் சில நிமிடங்களாவது, வெட்ட வெளியில் செருப்பின்றி நடங்கள்.

38. பிறந்த குழந்தையும், நீடித்த நோயாளியும் ஒரே அறையில் தூங்குவது நல்லதல்ல.

39. ‪சூ‎ரிய‬ ஒளியில் காயவைத்த துணி, பிராண உடலில் உள்ள பிராண ஒட்டுண்ணிகளை அழிக்கிறது.

40. மனது மாயையில் விழுகிறது. சூட்சும சரிரமோ எப்போதும் விழிப்புணர்வோடு உள்ளது.

41. மனித உடல் இறப்பதற்கு முன், அவனது பிராண சரீரம் இறக்க துவங்குகிறது.

42. தீட்சண்யமான தீய பார்வை கர்ப்ப சிதைவை ஏற்படுத்தும்.

43. நாம் பயன்படுத்தும் பொருள்களில், நமது எண்ண பதிவு ஏற்படுகிறது.

44. நாம் தும்மும் போது, அதன் அதிர்வு, தாயின் நாபிச்சக்கரத்தை சென்று தாக்குகிறது.

45. தொடர்ந்த ஒரே எண்ணம், செயல் வடிவம் பெறும்.

46. தீய எண்ணங்கள் தீய நீரை உடலில் சுரக்க செய்கிறது.

47. பிராண சக்தி இல்லா உணவு, உடலுக்கு சுமையே.

48. போதை பொருள், நரம்பு மண்டலத்தை அழிக்கும்.

49. தீயவர்களை சூழ்ந்து தீய எண்ணமும், நல்லவர்களை சூழ்ந்து நல்ல எண்ணமும் இருக்கும்.

50. தூக்கம் என்பதுழ,
     விழிப்புணர்வு அற்ற தியானம்.
     தியானம் என்பது,
     விழிப்பணர்வுடன் கூடிய தூக்கம்.
...⁠⁠⁠⁠

சென்னை: என்றும் வாழும் நகரம்!

சா. கந்தசாமி

•  (0)

• 11
 
 
 
 
• Subscribe 

Published :  26 Aug 2017  10:36 IST

Updated :  26 Aug 2017  10:36 IST

க

ல்வி, அரசியல், கலை, இலக்கியம், அறிவியல், பொருளாதாரம், சமூக நீதி, நிர்வாகம், சட்டம், சினிமா, பத்திரிகை வெளியீடு என்று பலவற்றில் இந்தியாவின் முன்னணி நகரமாக சென்னை இருந்துவருகிறது. அது மண்ணின், மக்களின் பங்களிப்பு. எனவேதான், ‘சென்னப்பட்டணம்’ நூலை எழுதியிருக்கும் ராமச்சந்திர வைத்தியநாத் 650 பக்கங்களில் அதன் நீண்ட வரலாற்றை, பன்முகக் கலாச்சாரத்தைக் குறிப்பிட்டு ‘இந்தப் பட்டணம் எங்களுடையது’ என்று ஒவ்வொருவருடைய கையையும் உயர்த்தி பெருமை கொள்ளச் சொல்கிறார்.

சென்னப்பட்டணம் என்று பெயர் பெற்றிருக்கும் பெரும் நிலம் பண்டைய தமிழ் மரபில் நெய்தல் நிலம். அதாவது கடலும் கடல் சார்ந்ததுமான நிலப்பரப்பு. பல நூற்றாண்டுகளாகச் சென்னப்பட்டணம் வாழும் நகரமாக இருக்கிறது. திருவொற்றியூர், எழும்பூர், திருவல்லிக்கேணி, மயிலாப்பூர், திருவான்மியூர், ராயபுரம் எல்லாம் சென்னப்பட்டணத்தை மிளிர வைத்துக்கொண்டு இருக்கின்றன. ஏசுநாதரின் சீடர் புனித தாமஸ் கடல் வழியாக வந்து மயிலாப்பூரில் கரையிறங்கினார் என்பது வரலாறு.

ராமச்சந்திர வைத்தியநாத் சென்னப்பட்டணம் என்ற நகரத்தையே பழமையின் தொடர்ச்சியாகக் கொண்டு பல ஊர்களை ஒன்றாக இணைத்து, மக்களை முன்நிறுத்தி, இழையறாமல் சொல்கிறார். 15-ம் நூற்றாண்டில் இந்தியாவுக்குக் கடல்வழியை கண்டுபிடிக்க, வாஸ்கோட காமா, போர்ச்சுகல் நாட்டிலிருந்து புறப்பட்டு கொச்சியில் வந்து இறங்கினார். அது, பல நூற்றாண்டுகளாக அடைபட்டிருந்த கடல் வழியை ஐரோப்பியர்களுக்குத் திறந்துவிட்டது. அதனால் ஐரோப்பிய வணிகர்கள் பலரும் கோவா, சென்னை, கொச்சி போன்ற துறைமுகப் பட்டணங்களில் இறங்கி நறுமணப் பொருட்கள், நவரத்தினக் கற்கள், மஸ்லின், இண்டிகோ புளு துணி வகைகள் வாங்கிச் சென்றார்கள். அவர்களோடு கிறிஸ்துவப் பாதிரியார்களும் வந்தார்கள்.

ஆங்கிலேயர்கள், டச்சு, பிரெஞ்சு வணிகர்களோடு யூத, அர்மீனிய வர்த்தகர்களும் சென்னப்பட்டணம் வந்து வணிகம் புரிந்தார்கள். வணிகர்களுக்கும் அரசு அதிகாரிகளுக்கும் மொழிபெயர்ப்பாளர்களாக துபாஷிகள் உருவானார்கள்.

சென்னப்பட்டணம் பன்மொழிகள், பல மதங்கள், பல கலாச்சாரங்கள், பல்வகை உடைகள், உணவுப் பழக்கங்கள் கொண்ட புதிய நகரமாக மாறியது. அது, மதராஸ் ராஜஸ்தானியின் தலைநகரமாக இருந்தது. எனவே, பள்ளிக்கூடங்கள், கல்லூரிகள், பல்கலைக்கழகம் கொண்டதாகியது. தென்னிந்தியாவின் பல பகுதிகளிலிருந்தும் பொதுக் கல்வி, மருத்துவம், எஞ்சினியரிங், சட்டம் படிக்க இளைஞர்கள் வந்தார்கள். வங்கிகள், ஓட்டல்கள் ஏற்படுத்தப்பட்டன. ரயில் ஓடியது. ஜட்கா என்று சொல்லப்படும் குதிரை வண்டி மக்களின் பொது வாகனமாக இருந்தது. பின்னர் ட்ராம், பஸ் வந்தன.

மும்பையிலிருந்து பார்சிகள் சென்னப் பட்டணம் வந்து நாடகங்கள் போட்டார்கள். மார்வாடிகள், குஜராத்திகள் வட்டிக் கடைகள் திறந்தார்கள். ஜவுளிக் கடைகள், காய்கறிக் கடைகள், ‘ஈவ்னிங் பஜார்’ என்று பலவிதமான கடைகள் புதிது புதிதாக ஆரம்பிக்கப்பட்டன. படித்தவர்களுக்கு சென்னப்பட்டணத்தில் வேலை இருந்ததுபோல கைவினைஞர்களுக்கும் வேலைகள் இருந்தன. இதனால் அனைத்துவிதமான தொழில்களும் செய்வோர் சென்னப் பட்டணத்துக்கு வந்தார்கள். சென்னப் பட்டணம் பணம் புரளும் நகரமாக மாறியது. மக்களுக்குப் பொழுதுபோக்கு தேவைப்பட்டது. புதிதாகக் கோயில்கள் கட்டிக்கொண்டு ஆன்மிகப் புத்தகங்கள், பஞ்சாங்கங்கள் வாங்கிப் படிக்க ஆரம்பித்தார்கள்.

தென்னிந்தியாவின் பல பகுதிகளிலிருந்தும் சங்கீத வித்வான்கள், நடனம் ஆடும் தேவதாசிகள், புரோகிதர்கள், ஓவியர்கள், பொற்கொல்லர்கள் என்று பலரும் சென்னப் பட்டணம் வந்தார்கள். அவர்களில் சிலர் பெயரும் புகழும் பெற்றார்கள். சினிமா வந்ததும் உச்சத்துக்கே சென்றுவிட்டார்கள்.

சென்னப் பட்டணம், படித்தவர்கள், கலைஞர்களைத்தான் வாழவைத்தது என்பது இல்லை. தாது வருஷப் பஞ்ச காலத்தில் பசியாற்றிக்கொண்டு வாழ ஏராளமானவர்கள் ஓடி வந்தார்கள். அவர்களுக்கு அரசு கஞ்சித் தொட்டி வைத்துக் காப்பாற்றியது. வேலை கொடுக்க பக்கிங்ஹாம் கால்வாய் வெட்டி, நகரத்தில் நீர்வழிப் போக்குவரத்தை ஆங்கிலேய அரசு உண்டாக்கியது.

சென்னப் பட்டணம் ஆங்கிலேயர்கள் காலத்தில் நவீனமாக உருவாக்கப்பட்டது. எனவே, அதில் அவர்களின் மொழி, பண்பாடு, உணவு, பொழுதுபோக்கு, சட்டம், நிர்வாகம் எல்லாம் செயற்பாட்டில் இருந்தன. நகரம் என்பது தொழிலால் வளர்ச்சி அடையக்கூடியது. இங்கிலாந்தில் ஏற்பட்ட தொழில் புரட்சியின் விளைவாகச் சென்னப் பட்டணத்தில் பின்னி நூற்பாலை உட்பட சில தொழிற்சாலைகள் ஏற்படுத்தப்பட்டன. தொழிற்சாலைகள் ஏற்பட்டதும், தொழிலாளர்கள் நலன் காக்கத் தொழிற்சங்கங்கள் அமைக்கப்பட்டன. இதில் சென்னப் பட்டணம் இந்தியாவிலே முதலாவதாக இருக்கிறது.

இந்திய தேசிய காங்கிரஸைப் பின்பற்றி சுதந்திரப் போராட்டத்தை முன்னெடுத்துச் சென்ற சென்னப் பட்டணம், சமூக நீதியிலும் பிற்படுத்தப்பட்டோர் நலன் என்பதிலும் தன் பங்களிப்பை ஆற்றியுள்ளது என்பது பற்றி ராமச்சந்திர வைத்தியநாத் சொல்லியிருக்கிறார். புகைப்படங்கள் பட்டணத்தை நன்கு ஆவணப்படுத்துகின்றன.

சென்னப் பட்டணம் கவர்ச்சி மிகுந்த, முன்னேற்றம் அடைந்துவரும் நகரம். அது, ஆறுகளும் கடலும் கொண்டது. பல்வேறு இன, மொழி, கலாச்சார மக்களின் பங்களிப்பால் வாழும் நகரமாக இருந்துவருகிறது என்பதுதான் இந்தப் புத்தகத்தில் சொல்லப்பட்ட அம்சமாகவும் சொல்லப்படாத அம்சமாகவும் இருக்கிறது.

- சா. கந்தசாமி, மூத்த எழுத்தாளர்,

ஆகஸ்ட் 26 - எஸ்.எஸ்.வாசன் நினைவு தினம்

அகில இந்தியாவையும் தமிழகத்தை நோக்கித் திரும்பிப் பார்க்கவைத்த மேதை எஸ்.எஸ்.வாசன். ஏழைக் குடும்பத்தில் பிறந்தவர். திறமை, புத்திக்கூர்மை, கடுமையான உழைப்பு மூலம் பத்திரிகைத் துறையிலும் சினிமா துறையிலும் உச்சத்தைத் தொட்டவர். 1903 மார்ச் 10-ல் தஞ்சை மாவட்டம் திருத்துறைப்பூண்டியில் பிறந்தார் எஸ்.எஸ்.வாசன். தந்தை பெயர் சுப்ரமணியம், தாயார் வாலாம்பாள். வாசனின் முழுப் பெயர் சீனுவாசன். நான்கு வயதுக் குழந்தையாக இருந்தபோதே தந்தையை இழந்தார். தாயார் அரும்பாடுபட்டு வாசனைப் படிக்கவைத்தார். தமிழ், சம்ஸ்கிருதம் ஆகிய மொழிகளில் தேர்ந்தவரான வாசனின் தாயார், இரண்டு மொழிகளிலும் உள்ள இலக்கியங்களைக் கற்றறிந்தவர். தான் படித்த கதைகளையெல்லாம் வாசனுக்குச் சொல்வார்.

உயர்நிலைப் பள்ளி முடிந்ததும் தாயாருடன் சென்னைக்கு வந்தார். பச்சையப்பன் கல்லூரியில் இண்டர்மீடியட் வரை படித்தார். அதற்கு மேல் படிக்க வசதியில்லை. அவர் பார்த்த முதல் வேலை பத்திரிகைகளுக்கு விளம்பரம் வாங்கிக் கொடுக்கும் வேலை. பெரியார் நடத்திய ‘குடியரசு’, ராய.சொக்கலிங்கம் நடத்திவந்த ‘ஊழியன்’ பத்திரிகைகளுக்கு விளம்பரம் வாங்கித் தந்திருக்கிறார். விளம்பரம் சேகரிக்கப் பல ஊர்களுக்குச் செல்ல வேண்டியிருந்தது.

சைனா பஜாரில் சிறிதும் பெரிதுமாக நடந்துவந்த வியாபாரங்கள் வாசனின் மனதைக் கவர்ந்தன. அங்கு விற்கப்படும் பொருட்களைப் பற்றி பத்திரிகைகளில் விளம்பரம் செய்வது, அதைக் கேட்டுக் கடிதம் எழுதுவோருக்கு வி.பி.பி.யில் பொருளை அனுப்பிப் பணம் பெறுவது என்ற ‘மெயில் ஆர்டர்’ முறையை முதல் முறையாகத் தொடங்கி வெற்றிகரமாக நடத்தினார். அதே சமயத்தில், அவருக்கு எழுதும் ஆர்வமும் இருந்தது. அந்நாட்களில் பலரும் பேச அச்சப்படுகிற விஷயத்தைத் துணிச்சலாகப் புத்தகமாக எழுதினார்.

1927-ல் வெளிவந்த அந்தப் புத்தகத்தின் தலைப்பு ‘இல்வாழ்க்கையின் ரகசியங்கள்’. ஆங்கிலத்தில் அதற்கு ‘மிஸ்டரீஸ் ஆஃப் மேரீட் லைஃப்’ (`MYSTERIES OF MARRIED LIFE’) - எஸ்.எஸ்.வாசன், ஃபிக்ஷனிஸ்ட் அண்ட் எத்னலாஜிஸ்ட்’ என்று கவர்ச்சிகரமாகத் தலைப்பும் கொடுத்தார். அதை அவரே அச்சிட்டு, விற்பனை செய்தார்.

ஆனந்த விகடன்

பூதூர் வைத்தியநாதய்யர் என்ற தமிழறிஞர் ‘ஆனந்த விகடன்’ பத்திரிகையை நடத்திவந்தார். தன்னுடைய பொருட்களுக்கு ‘ஆனந்த விகடன்’ பத்திரிகையில் விளம்பரம் கொடுத்திருந்தார் வாசன். ஆனால், அதற்குரிய பணம் செலுத்தியும் பத்திரிகையும் வரவில்லை, விளம்பரமும் வரவில்லை. அதை விசாரிக்கப் போனார் வாசன். நிதி நெருக்கடியால் பத்திரிகை வரவில்லை; அடுத்த மாதம் வரும் என்றார் வைத்தியநாதய்யர். அதே போல் வந்தது. ஆனால், 1927-க்குப் பிறகு, அவரால் தொடர்ந்து பத்திரிகை நடத்த முடியவில்லை. இப்போது வாசன் பத்திரிகையை விலைக்கு வாங்கிக்கொள்ளத் தயார் என்றார். ‘ஆனந்த விகடன்’ எட்டெழுத்து. ஒரு எழுத்துக்கு ரூ.25 என்று முடிவுசெய்து ரூ. 200-க்கு ‘ஆனந்த விகடன்’ பத்திரிகையை விற்க முன்வந்தார். விகடன் வாசன் கைக்கு வந்தது. அப்போது வருடம் 1928.

ஆரம்ப நாட்களில் விகடன் மாதம் இருமுறை பத்திரிகை யாக வந்தது. பிறகு, ‘ஆனந்த விகடன்’ பொறுப்பாசிரியராக கல்கி வந்துசேர்ந்தார். அவர் எழுத்துக்களுக்கு இருந்த வரவேற்பால் ‘ஆனந்த விகடன்’ விற்பனை கிடுகிடுவென உயர்ந்தது. விகடனில் வாசன் நடத்திய குறுக்கெழுத்துப் போட்டிக்கும் பெரிய வரவேற்பு இருந்ததால், விற்பனை சிகரத்தைத் தொட்டது.

அப்போதுதான் ‘ஆனந்த விகட’னில் வாசன் ‘சதிலீலாவதி’ என்ற நாவலை எழுதினார். அதைத் திரைப்படமாகத் தயாரிக்க மருதாசலம் செட்டியார் என்ற பட அதிபர் முன்வந்தார். 1936-ல் வெளிவந்த ‘சதிலீலாவதி’ தமிழ்த் திரையுலகில் முக்கியத்துவம் பெற்ற படம். வாசன் எழுதிய முதல் திரைப்படக் கதை. இந்தப் படத்தில்தான் எம்ஜிஆரும் அறிமுகமானார்.

‘சதிலீலாவதி’ படம் திரைக்கு வந்து வெற்றிபெற்ற பிறகும்கூட, திரைப்படத் தொழில்மீது எஸ்.எஸ்.வாசனுக்கு ஆர்வம் ஏற்படவில்லை. ‘பத்திரிகைத் தொழிலே போதும்’ என்றிருந்தார்.

புரட்சி செய்த தியாகபூமி

தமிழ் சினிமாவின் பிதாமகன் கே.சுப்ரமணியம். (நாட்டியக் கலைஞர் பத்மா சுப்ரமணியத்தின் தந்தை) இவர்தான் தியாகராஜ பாகவதரையே அறிமுகப்படுத்தினார். அப்போது கல்கி எழுதிய கதைதான் ‘தியாக பூமி’. அப்போது வாசனைச் சந்தித்தார் கே.சுப்ரமணியம். ‘தியாக பூமி’ கதையைத் திரைப்படமாக்க விரும்புவதாகத் தெரிவித்தார். படப்பிடிப்பு நடக்கும்போது எடுக்கப்படும் புகைப்படங்களோடு ‘தியாக பூமி’யை ‘ஆனந்த விகட’னில் தொடர்கதையாக வெளியிடுவது என்று வாசனும் சுப்ரமணியமும் முடிவுசெய்தனர். அதன்படி ‘தியாக பூமி’ படத்தின் கதை, ‘ஆனந்த விகட’னில் சினிமா ஸ்டில்களுடன் தொடராக வெளிவந்தது. இந்த உத்தி, அகில இந்தியாவிலும் முதல் முறையாக அறிமுகப்படுத்தப்பட்டு, வெற்றிபெற்றது. கதை வாசகர்களைப் பெரிதும் கவர்ந்தது. அதனால், ‘ஜெமினி பிக்சர்ஸ் சர்க்யூட்’ என்ற பட விநியோக நிறுவனத்தை வாசன் தொடங்கி ‘தியாக பூமி’யின் விநியோக உரிமையைப் பெற்றார்.

1939, மே 20-ல் சென்னையில் கெயிட்டி, ஸ்டார் ஆகிய இரு திரையரங்குகளில் ‘தியாக பூமி’ வெளியானது. படத்தைப் பெண்கள் விரும்பிப் பார்த்தனர். ‘தியாக பூமி’ புடவை, ‘தியாக பூமி’ வளையல் என்று சந்தைகளில் புடவைகளும் வளையல்களும் விற்க ஆரம்பித்தார்கள்.

படத்தில் இடம்பெற்றிருந்த தேச பக்திப் பாடல்கள், சுதந்திரப் போராட்டக் காட்சிகள் காரணமாக, இந்தப் படத்துக்கு பிரிட்டிஷ் அரசு தடை விதித்தது. தடை உத்தரவு வரப்போகிறது என்பது முந்தின நாள் தெரிந்துவிட்டதால், படத்தை விடிய விடிய மக்களுக்கு இலவசமாகக் காட்டுவதற்கு சுப்ரமணியமும் எஸ்.எஸ்.வாசனும் ஏற்பாடு செய்தனர். இந்தியா சுதந்திரமடைந்த பிறகு தடை நீங்கி, ‘தியாக பூமி’ மீண்டும் திரையிடப்பட்டது. அப்போதும்கூட வாசனுக்கு சினிமாமீது ஆர்வம் ஏற்படவில்லை. ஆனால், காலம் அவரை சினிமாவுக்குள் இழுத்துவந்தது. அதுவும் கே.சுப்ரமணியம் மூலமாகவே.

சினிமா தயாரிப்பு

வாசன் ஸ்டுடியோ அதிபரான கதை சுவாரசியமானது.

அப்போதெல்லாம் படம் எடுக்க சென்னையில் அதிக வசதி கிடையாது. கல்கத்தாவில்தான் வசதிகள் இருந்தன. படம் எடுப்பதாக இருந்தால் 60, 70 பேர் கொண்ட கோஷ்டி யைச் சென்னையிலிருந்து கல்கத்தாவுக்கு அழைத்துச் சென்று, அவர்களை அங்கே எல்லா வசதிகளோடும் சுமார் மூன்று மாதங்கள் தங்க வைத்து, படம் முடிந்த பிறகு, அவர்களைத் திரும்ப சென்னைக்குக் கொண்டுவந்து சேர்ப்பது என்பது மிகவும் சிரமமான வேலை மட்டும் அல்ல; மிகுந்த பொருட்செலவும், கால விரயமும் ஏற்படுத்துகிற காரியம். அவ்வளவு சிரமத்தையும் பொருட்செலவையும் ஏற்பதற்குக் காரணம், அங்குள்ள ஸ்டுடியோக்களில் இருந்த வசதியும், அங்கு தொழில்புரிந்த திறமை மிக்க ஒளிப்பதிவாளர்கள், ஒலிப்பதிவாளர்கள், எடிட்டர்கள் உள்ளிட்ட நிபுணர்கள்தான்.

இதனால் சென்னையிலேயே அவ்வளவு வசதிகளும் நிறைந்த ஒரு ஸ்டுடியோவைக் கட்டலாம் என்று சுப்ரமணியம் முடிவெடுத்தார். சில தயாரிப்பாளர்களையும் கூட்டு சேர்த்துக்கொண்டார். அண்ணா சாலையில் இப்போது ஜெமினி அழைக்கப்படும் இடத்தில் ‘ஸ்பிரிங் கார்டன்ஸ்’ என்ற பெயரில் ஒரு காடு இருந்தது. ‘மோஷன் பிக்சர் புரொடியூசர்ஸ் கம்பைன்ஸ்’ என்ற பெயரில் அங்கே ஒரு ஸ்டுடியோவை நிறுவினார் கே.சுப்ரமணியம். அங்கு பணிபுரிவதற்காக ‘கல்கத்தா ஈஸ்ட் இந்தியா கம்பெனி’ ஸ்டுடியோவில் வேலை பார்த்த நிபுணர்களைச் சென்னைக்கு வருமாறு செய்தார். அப்படி வந்தவர்கள்தான் அந்நாளில் பிரபலமான சைலன் போஸ், கமால் கோஷ் போன்ற சிறந்த ஒளிப்பதிவாளர்களும், திரன்தாஸ் குப்தா என்ற லெபாரட்டரி நிபுணரும், சின்ஹா என்ற ஒலிப்பதிவாளரும், ஒப்பனைக் கலைஞர் ஹரிபாபுவும்!

‘மூவிலேண்ட்- ஜெமினி ஸ்டுடியோ’

இந்த ஸ்டுடியோவில் பல படங்கள் எடுக்கப்பட்டன. அப்போது கே.சுப்ரமணியம் இயக்கத்தில் இதே ஸ்டுடியோவில் ‘இன்பசாகரன்’ என்ற படம் தயாராகி, வெளிவரும் நாளைக்கூட விளம்பரப்படுத்திவிட்டார்கள். அப்போதுதான் அந்த துயரச் சம்பவம் நடந்தது.

சுப்ரமணியம் பல கனவுகளோடு நிறுவிய அந்த ஸ்டுடியோ 1940, டிசம்பர் 21 அன்று முற்றிலுமாகத் தீப்பற்றி எரிந்தது. அந்த விபத்தில் ‘இன்பசாகரன்’ படத்தின் நெகடிவ்களும், ஃபிலிம் கருவிகளும் சேர்ந்து எரிந்துபோயின. அதற்கு முன்பு ‘தியாக பூமி’க்கு அரசு விதித்த தடையால் சுப்ரமணியத்துக்கு நஷ்டம், அவரின் இந்திப் படம் ஏற்படுத்திய நஷ்டம், இப்போது இந்தத் தீ விபத்து என்று எல்லாம் ஒன்றுசேர்ந்தன. ஸ்டுடியோவை ஏலத்துக்கு விடும் நிலை. தன் ஸ்டுடியோவை ஏலத்தில் எடுத்து, படத் தயாரிப்பிலும் ஈடுபடும்படி வாசனை சுப்ரமணியம் ஊக்கப்படுத்தினார். முதலில் தயங்கிய வாசன் பின்னர் சம்மதித்தார்.

ஏலத்தன்று ஐந்து உறைகள் இருந்தன. ரூ.70,000 ரூ. 82,000; ரூ. 75,000, ரூ. 80,000 என்று நான்கு உறைகளைப் பிரித்துப் பார்த்தாயிற்று. கடைசி உறையைப் பிரித்து, அதில் உள்ள தொகையைப் பார்த்ததும் அதிகாரிக்கே சிரிப்பு வந்துவிட்டது. காரணம், அதில் விநோதமாகக் குறித்திருந்த எண்பத்தாறாயிரத்து நானூற்று இருபத்தேழு ரூபாய், பதினோரு அணா, ஒன்பது பைசா என்ற தொகை.

அதிக விலை குறித்துக் கடைசியாக எடுக்கப்பட்ட உறையின் உரிமையாளர் வாசனுக்கே ஸ்டுடியோ கொடுக்கப்பட்டது. வாசன் அதற்கு, ‘மூவிலேண்ட்- ஜெமினி ஸ்டுடியோ’ என்று பெயர் சூட்டி , ராஜா சர் முத்தையா செட்டியாரைக் கொண்டு தொடக்க விழா நடத்தினார். வாசனிடம் ஸ்டுடியோ வந்தது 1941-ல், 1969-ல் இயற்கை எய்தும் வரை 28 வருடங்கள் ஓய்வில்லாமல் உழைத்தார் வாசன்.

‘நந்தனார்’, ‘ஒளவையார்’, ‘மங்கம்மா சபதம்’, ‘சந்திர லேகா’, ‘வஞ்சிக்கோட்டை வாலிபன்’, ‘இரும்புத்திரை’, ‘மோட்டார் சுந்தரம் பிள்ளை’, எம்ஜிஆரின் நூறாவது படமான ‘ஒளி விளக்கு’ என்று பல வெற்றிப் படங்களைத் தயாரித்ததோடு மட்டுமல்லாமல், அகில இந்திய அளவி லும் புகழ்பெற்றார். தமிழில்: 28, தெலுங்கில்: 19, இந்தியில்: 24, பிறமொழிகளில்: 7 என்று மொத்தம் 36 வருடங்களில் ஜெமினி தயாரித்து வெளியிட்ட திரைப்படங்களின் எண்ணிக்கை 78.

பிரம்மாண்ட சந்திரலேகா

அந்தக் காலகட்டத்தில் ஒரு தமிழ்ப் படத்தைத் தயாரிப்பதற்கு ஆகக்கூடிய செலவு ரூ.2 லட்சம்தான். ஜெமினி அதிபர் எஸ்.எஸ். வாசன் ஆங்கிலப் படங்களுக்கு இணையாக ‘சந்திரலேகா’ படத்தைத் தயாரிக்கத் திட்டமிட்டார். ரூ.30 லட்சத்துக்கு பட்ஜெட் போடப்பட்டது. அந்தப் படத்துக்காக காஷ்மீரிலிருந்து, கன்னியாகுமரி வரை அலைந்து படத்தில் ஒரு சர்க்கஸ் குழுவை ஒப்பந்தம் செய்தார்கள். இந்த சர்க்கஸ் கம்பெனி பின்னாளில் ‘ஜெமினி சர்க்கஸ்’ ஆனது. முதலில் ஆச்சார்யா என்பவர்தான் படத்தை இயக்கினார். பிறகு, கருத்து வேறுபாடு காரணமாக பிரிந்தார். பிறகு, வாசனே படத்தை இயக்கினார். படத்தில் வரும் ‘டிரம் டான்ஸ்’ இன்று வரையில் பிரபலம்.

இந்தப் படத் தயாரிப்பின்போது வாசன் பல சோதனைகளைச் சந்தித்தார். ஸ்டுடியோ, உட்பட தன் சொத்துக்களையெல்லாம் அடமானம் வைத்தார் வாசன். அடமானத்துக்கான வட்டித் தொகை கிடுகிடுவென ஏறிக்கொண்டிருந்தது. இதுபற்றி வாசனே பின்னாளில் இப்படிக் குறிப்பிட்டார். “சந்திரலேகா படத்தைத் தயாரிக்க நான் திட்டமிட்டதற்கு மேலாகப் பணம் செலவாகிக்கொண்டிருந்தது. கையில் இருந்த பணத்தையெல்லாம் செலவுசெய்த பின்னர், ஜெமினி உட்பட என் சொத்து அனைத்தையும் அடமானம் வைத்துவிட்டேன். அப்படியும் படம் முடிந்தபாடில்லை. கடனால் ஏற்பட்ட கவலையைவிட, அப்பெருந்தொகைக்குக் கட்டிய வட்டியை நினைக்கும்போது நான் சற்று தளர்ந்துவிட்டேன். ‘இத்துடன் வாசன் போய்விடுவார். இவ்வளவு பெரிய கடனிலிருந்து அவர் மீண்டு வரவே முடியாது’ என்று பேச ஆரம்பித்துவிட்டார்கள். இந்தச் செய்தியை ‘தி இந்து’ அதிபர் சீனுவாச அய்யங்கார் கேள்விப்பட்டு, திடீரென்று ஒரு நாள் என்னை அழைத்தார். ‘சந்திரலேகா’ படத்துக்காக, பெருந்தொகை கடன்பட்டிருப்பதாகக் கேள்விப்பட்டேன். உண்மைதானா?’ என்று கேட்டார்.

‘உண்மைதான்’ என்றேன்.

‘சந்திரலேகா மூலம் எவ்வளவு வசூலாகும் என்று எதிர்பார்க்கிறாய்?’

‘தமிழ்நாட்டில் மட்டும் 60 லட்சம் ரூபாய் வசூலாகும். பிறகு, இந்தி மார்க்கெட் இருக்கிறது. கோடிக்கணக்கில் வரும் என்று நம்பிக்கை இருக்கிறது’ என்றார் வாசன்.

கூடவே, ‘கொடுக்கும் வட்டியை நினைத்து அச்சப்படு கிறேனே தவிர, கடனை நினைத்து அல்ல’ என்றார் வாசன்.

அடுத்த நிமிடமே வாசனின் பணப் பிரச்சினையைத் தீர்த்துவைத்தார் சீனுவாச அய்யங்கார். ‘நான் இப்போது உனக்குச் செய்யும் உபகாரத்துக்கு, நீ எனக்கு ஒரு உதவி செய்ய வேண்டும்’ என்றார்.

‘என்ன?’ - இது வாசன்.

‘உன்னுடைய படிப்பு, அறிவு, ஆற்றல், துணிவு, உழைப்பு, பொய்-புரட்டு இல்லாத புனித வாழ்க்கை இத்தனையையும் கேள்விப்பட்டுத்தான் உனக்கு இந்தப் பண உதவியைச் செய்கிறேன். உன்னைப் போல சகல சாமர்த்தியங்களும் ஒருவனுக்கு இருந்து, பணம் ஒன்று இல்லாத காரணத்தால் அவனுடைய அறிவும் ஆற்றலும் பயனற்றதாகிவிடும் என்று உனக்குத் தெரிந்தால், இப்போது நான் உனக்குச் செய்த உதவியைப் போல் நீ மற்றவர்களுக்குச் செய்ய வேண்டும்’ என்று அழுத்தம் திருத்தமாகச் சொன்னார்.

உதவிக்கரம்

‘இந்து சீனுவாச அய்யங்காருக்குக் கொடுத்த வாக்குறுதியை பின்னாளில் நிறைவேற்றினார். இயக்குநர் கே.எஸ்.கோபாலகிருஷ்ணன் சிவாஜி, பத்மினியை வைத்துப் படமெடுத்துக்கொண்டிருந்தார். பணத் தட்டுப் பாடு ஏற்பட்டது. அறிமுகம் இல்லாத அவரை அழைத்து 2 லட்சம் ரூபாய் கொடுத்து உதவினார். அப்போதுதான் கே.எஸ்.ஜியிடம் சீனுவாச அய்யங்காருக்குக் கொடுத்த வாக்குறுதியைப் பற்றிச் சொன்னார் வாசன்.

1948, ஏப்ரல் 9 அன்று ‘சந்திரலேகா’ வெளியானது. அந்தக் காலத்தில் ஒரு புதிய படம் பத்து ஊர்களில்தான் திரையிடப்படும். அங்கு ஓடி முடிந்த பிறகு, அடுத்த ஊருக்குப் பெட்டி போகும்.

‘சந்திரலேகா’ ஒரே சமயம் 120 ஊர்களில் திரையிடப்பட்டது. 18,364 அடி நீளமுள்ள இந்தப் படம் மிகவும் விறுவிறுப்பாக அமைந்தது. தமிழ் ‘சந்திரலேகா’ வசூலைக் குவித்தது. ஆனால், பட்ட நஷ்டத்தில் கொஞ்சம் பாதிப்பு ஏற்பட்டது. இந்தி ‘சந்திரலேகா’ கோடி கோடியாகக் குவித்தது. வாசனைக் கண்டு அகில இந்தியாவே வியந்தது.

இப்படி, இறவாப் புகழும் சாதனையும் படைத்த உழைப்பு மேதைதான் எஸ்.எஸ்.வாசன்.