நெய்வேலி நிலக்கரி தொழிற்சாலை
உருவான வரலாறு

நெய்வேலியில் நிலத்துக்கடியில் கனிமவளம் இருப்பதை ஒரு விவசாயி கண்டறிந்தார். வெள்ளையர் ஆட்சிக்குத் தகவல் தந்தார்.  பதிலில்லை.
முதல்வர் ராஜாஜியிடம் முறையிட்டார்.  ஒன்றும் நடக்கவில்லை.

அதன்பின் காமராஜர் முதல்வரானதும் நேரில் சென்று தகவல் சொன்னார் அந்த விவசாயி.  உடனடியாக பொறியாளர் ஒருவரை அழைத்து ஆய்வு செய்ய உத்தரவிட்டார் ஏழைகளின் முதல்வர்.

மிக விரிவான, விஞ்ஞானபூர்வமான திட்ட அறிக்கையைத் தயாரித்து தமிழக அரசிடம் ஒப்படைத்தார் அந்த பொறியாளர்.

அந்த அறிக்கையுடன் தில்லி சென்ற முதல்வர் காமராஜர், பிரதமர் நேருவிடம் அதைப்  பற்றிப் பேசினார்.

காகிதங்களைப் புரட்டிய பிரதமர் நேரு,  கைகளை விரித்தார்.

“இதெல்லாம் சாத்தியமில்லை..!” என்றார்.

“ஆய்வு செய்து இந்த அறிக்கையைத் தயாரித்தவர் அனுபவமுள்ள ஒரு பொறியாளர். இந்தத் திட்டத்தை மறுக்க இரண்டு காரணங்கள்தான் உள்ளன.
ஒன்று, இந்த நாட்டில் பொறியியல் படிப்பு தரமாக இல்லை.  அல்லது இதையெல்லாம் புரிந்துகொள்ளும் தகுதி அரசியல்வாதிகளான நமக்கு இல்லை” காமராஜர் விளக்கினார்.

நேரு அசைந்து கொடுக்கவில்லை. முதல்வர் அங்கிருந்து கிளம்பினார்.

அடுத்தமுறை தில்லி சென்ற முதல்வர் காமராஜர் தம்முடன் பொறியாளரையும் அழைத்துக்கொண்டு சென்றார். நேருவைச் சென்று சந்தித்தார். தம் திட்டம் பற்றி விளக்கினார். அதன் முதலீடு 150 கோடி ரூபாய் என்றார் காமராஜர்.

“திட்டம் சரிதான். அதற்கான நிதியில்லையே.. வேண்டுமானால் தமிழக அரசு நடத்தலாம்...”


“தமிழக அரசின் ஆண்டு வருமானமே 150 கோடி ரூபாய்தான். இதில்
எங்களால் எப்படி...?”

“நிலக்கரியை வெளியே கொண்டுவர மூன்றாண்டுகள் ஆகும். ஆண்டுக்கு 50 கோடி ரூபாய் கொடுங்கள்” என்கிறார் பிரதமர்.

தமிழக முதல்வர் காமராசர் முடிவெடுத்தார். தமிழ்நாடு தானே காமராசருக்குக் குடும்பம்.

நெய்வேலி நிலக்கரி திட்டம் தொடக்கம்

1954இல் 50 கோடி ரூபாய் மத்திய அரசுக்கு ஒதுக்கினார். நிலக்கரி எடுக்கும் பணிகள் தொடங்கப்பட்டன.

தொடர்ந்து 1955இல் 50 கோடி ரூபாய் கொடுத்தார்.

1956இல் கடைசித் தவணையைக் கொடுத்துவிட்டு, நாட்டின் பொருளாதாரப் பற்றாக்குறையில் தவிக்கத் தொடங்கினார்.


மக்கள் வரிப் பணமாச்சே.. மத்திய அரசு கேள்வி கேட்குமே ...! மக்கள் திண்டாடுவார்களே...

ஒருவழியாய் சுரங்கப் பணிகள் முடிவடைந்தது. நிலக்கரியை வெட்டியெடுத்து வெளியே கொண்டு வரும் அந்த நல்ல நாளில்....

முதல்வர் நெய்வேலி வந்தார். சுரங்கத்தில் பணியாள்களோடு ஆள்களாய் நின்றார். ஒரு குழந்தையைப்போல் சுரங்கத்தை எட்டிப் பார்த்தார்.

முதல்வர் காமராஜர், பிரதமர் நேரு
நிதி அமைச்சர் சி. சுப்பிரமணியன்
(நெய்வேலி நிலக்கரி தொழிற்சாலை
திறப்பு விழாவின்போது)

அதோ...

நீரும் நிலக்கரியும் கலந்து வழியும் கனிம வளத்தை தலையில் சுமந்தபடி தொழிலாளிகள் வருகின்றனர்.

ஓடினார் முதல்வர்....

தாவி அணைத்துக் கொண்டார் அந்த தொழிலாளியை... கைகளில் நிலக்கரியை அள்ளி முகர்ந்தார். ஆனந்தக் கூத்தாடினார்.
வெள்ளை கதர் சட்டை, கறுப்பாகி மின்னியது.

இன்று ஆண்டுக்கு அதன் வருமானம் லாபம் 2,000 கோடிகள்...!

இந்தப் பதிவை படித்தபோது என்னையும் அறியாமல் கண்கள் நனைந்தன. இப்படியும் ஒரு மனிதரா!

இவர்போல் யாரும் பிறந்ததில்லை,
இனி பிறக்க போவதும் இல்லை !

படித்து சுவைத்தது